Budynek stanowi rozbudowę budynku istniejącego mieszkalnego na kilku-hektarowej działce siedliskowej.

Jego architektura nawiązuje z jednej strony do układu tradycyjnego gospodarstwa rolnego, z drugiej natomiast do rezydencji wiejskiej – dworu polskiego – przez swój symetryczny układ. Jednocześnie, wpisując się w krajobraz dachem dwuspadowym, operuje nowoczesnym detalem architektonicznym, ale z zachowaniem tradycyjnych materiałów, takich jak drewno, naturalny kamień układany w podłużnych warstwach, czy dachówka.

Duże przeszklenia strefy parteru od frontu eksponują daleki widok rozpościerający się nad równiną na piętrzące się na horyzoncie Beskidy i dają wrażenie połączenia wnętrza z ogrodem. Symetrycznie zwężający się rzut skrzydeł powoduje, że zaprojektowany między nimi taras drewniany przy dobrej pogodzie jest głównym puntem widokowym i towarzyskim domu.

Korpus budynku jest nadwieszony poza lico ścian przyziemia, co daje poczucie lekkości – wzmocnione przez kontrast kolorystyczny ciemnoszarego kamienia i białej ściany.

Funkcjonalnie dom podzielono na strefy: dzienną, fitness – z basenem i sauną, strefa pokoi, oraz gościnną.