Ideą projektu jest pokazanie lotniska jako miejsca styku skontrastowanych elementów – nieba i ziemi, pustki i pełni – znajdujących się w dynamicznej harmonii. Jest to także przestrzeń przejścia, a zarazem ekscytujące miejsce oczekiwania na spotkanie. Lotnisko powinno kojarzyć się z lotem. Konkretne, lecz płynnie ukształtowane bryły mają dawać wrażenie unoszenia się w przestrzeni.

Wynika stąd idea maksymalnie przezroczystych ścian oraz ekspresyjnego, lecz nieostrego dachu. Gładkie, jasne, jednolicie pokryte od zewnątrz i wewnątrz płaszczyzny dachów, przekrywają otwartą przestrzeń dla podróżnych i dają wrażenie powiązania z otoczeniem. Horyzontalne linie wpisują się w ciągłość płaskiego krajobrazu.

Budynek główny zaprojektowano na delikatnym łuku, który w naturalny sposób zaprasza podjeżdżających pod terminal. Transparentna strefa podróżnych przekryta jest „unoszącym się” dachem. Pod nim, „na ziemi” stoją bryły obsługi lotniska i usług.

Wewnętrzne szczeliny doświetlające w dachu podążają za płynnym kształtem przejścia z landside do airside. Cała przestrzeń dla pasażerów jest w całości oświetlona przez naturalne światło wpadające przez elewacje zewnętrzne i przez przeszklenia między częściami dachu.

Maksymalne wykorzystanie naturalnego oświetlenia oraz powiązania wizualne landside i airside są ważnymi kryteriami tego projektu. Strefa landside i airside są ze sobą wizualnie połączone. Będąc przed strefą kontroli bezpieczeństwa widać podróżnych w strefie odlotów, a także pasażerów po przylocie idących na poziomie +1 na tle stojących na płycie lotniska samolotów.
 

Projekt w ramach współpracy z PM Group Polska Sp. z o. o.